سکس دهانی یک فعالیت جنسی متداول
س,ک,س دهانی شامل دادن یا گرفتن تحریک دهانی از طریق ساک زدن یا لیس زدن آلت جنسی مردانه، آلت جنسی زنانه و یا سوراخ مقعد است. مطالعات نشان می دهد که س,ک,س دهانی عموماً در اعمال س,ک,س,ی مرد و زن و دو همجنس در سنین مختلف و نیز در افراد نابالغ صورت می گیرد. بعلاوه بسیاری، س,ک,س دهانی را به عنوان یک عمل جنسی امن و بی خطر عنوان می کنند.
س,ک,س دهانی س,ک,س کاملاً امنی به شمار نمی رود
مثل هر فعالیت جنسی، س,ک,س دهانی نیز خطراتی را در پی دارد. به ویژه اگر یکی از طرفین آلوده به HIV تشخیص داده شده یا وضعیت یکی از طرفین مشخص نباشد. مطالعات متعدد نشان می دهد که سکس دهانی می تواند منجر به انتقال HIV و سایر بیماری های مقاربتی گردد. اجتناب از سکس دهانی و مقعدی و واژنی یا داشتن سکس با همسر مونوگام (تک همسره) تنها راه هایی هستند که کاملاً فرد را از ابتلا به HIV از طریق سکس کاملاً محافظت می کند.
سکس دهانی و خطر انتقال HIV
خطر انتقال ایدز از شریک جنسی بیمار از طریق سکس دهانی بسیار کمتر از خطر آن از طریق سکس مقعدی و یا واژنی است و به این دلیل اندازه گیری دقیق خطر انتقال HIV به عنوان نتیجه ای سکس دهانی بسیار مشکل است. به علاوه از آنجایی که اکثر افراد سکس دهانی را همراه با سایر اعمال جنسی مقعدی و واژنی با هم انجام می دهند، لذا تعیین اینکه آیا انتقال بیماری از کدام طریق صورت گرفته نیز بسیار دشوار است. در نهایت عواملی ممکن است خطر انتقال HIV را از طریق سکس دهانی افزایش دهد که از آن قبیل می توان به زخم دهانی کوچک (حتی حاصل از یک مسواک زدن) یا بزرگ، ترشحات همراه با خون، زخم های آلت تناسلی و حضور سایر بیماری های انتقال یابنده از طریق سکس اشاره نمود. جواب اینکه آیا امکان انتقال از طریق مبادرت و یا دریافت سکس دهانی دجود دارد مثبت است. هر چند موارد بسیار اندکی از آن دیده شده است. هیچ کس به روشنی نمی داند که اندازه این خطر چقدر است. در صورت دریافت آب منی و یا پیش منی و خون و مایع واژنی بلع شدن آن از سوی فرد سالم احتمال انتقال بالاتر می رود. در صورت بلعیده نشدن هم سلول های دهانی آسیب دیده فرد (حتی در جد میکروسکوپی) ممکن است به ویروس اجازه ورود به داخل بدن را بدهد. لذا مسواک قبل و بعد از سکس مطلقاً توصیه نمی شود.
به ادامه مطلب بروید...
منبع : http://elecbook.ir